Leyla ile Mecnun

Tasoyu biliyon mu sen??:) Efendiliğimden taviz verip döverim şimdi seni:) Bindiğin uçak rötar yapsında üç saat bekle Erdal:) Sacindaki doymamış yağ oranı zaten yüksek bir de limon sürüp salataya çevirme olayı:)) Kız mız yok hiçbirinize,basın gidin evinize:) Tavşanlara fısıldayan adamım, belgesellere çıkacağım:) Tepsi organik mi?? vs vs Bu dizi muhteşem, moralimin bozuk olduğu bir anda tekrarını izlesem keyifleniyorum o ka:))

Doğal Annelik??

Son dönemde nedendir bilmem yine tartışılır oldu bu konu.  Dönem dönem hortlayıp, tekrar uyuyor sanki:)) Düşündüm, benim enginnn!!! fikirlerimden mahrum kalmayın istedim:)) Arkadaş ben hala anlayamadım bu işi; çocukluk döneminin sonuna kadar çocuğu emzirmek, çocukla birlikte uyumak neden doğal annelik olarak adlandırılıyor?? Ben 5 yaşındaki yavrusunu emziren attı, inekti, ne bileyim maymundu görmedim. Ya da 4 yaşındaki yavrusuyla uyuyan kedi, köpek, aslan da… Doğada genellikle hayvanlar yavrularını kendi başlarına mücadele edebilecek hale gelir gelmez salıverir. Ben iki oğlumu da on sekiz ay emzirdim. Çocuklar kendi kendilerini besleyebildikten, bizim her yediğimizi yiyebildikten sonra emzirmek kendine bağımlı hale getirmekten başka bir işe yarıyor mu? Ne sen ne de çocuk rahat etmezken, deliksiz uyku uyumaya duyduğun hasretlik psikolojini bozarken. Sen dönerken o, O dönerken sen uyanıyorken, eşinle aman uyanacak korkusu ile kaçak göçek cinsellik yaşıyorken, çocuğun gece uykuya sensiz geçemiyorken, onun olmadığı hiçbir program yapamıyorken bu ne kadar sağlıklı bilmiyorum. Büyük oğlumu yanımda hiç yatırmadım. Umut’u ise yanıma aldığım çok oldu. Bir yaşından sonra abisiyle altlı üstlü ranzada yattı. Gece korkarda yanında beni isterse yatağına git demiyorum, alıyorum koynuma koklaya kaklaya uyuyorum. Bazen gece yatağa beraber gidelim diyor, gidiyorum aradan 15 dk geçmeden beni kovuyor; çok kıpırdıyormuşum::) Bana ihtiyacı olmayan çocuğu yanımda mı yatırmalıyım? Farklı düşünenlere saygım sonsuz ama dediğim gibi doğal olan hangisi emin olamıyorum...

.

Anneler Günü

    Cuma günü kreşten geldiğinde koşarak boynuma sarıldı, kendi el izi ile hazırladığı Anneler Günü kartını, kreşin bahçesinden kopardıkları güllerin eşliğinde sundu. İnsan sevinince neden ağlar bilmem ama gözlerim doldu. İyi ki doğurmuşum minik kuşumu dedim. Abisi ile arasında on yaş var, tekrar çocuk kararı vermek için çok düşündüm, bir de ilk anneliğimde çocuk yaşta olmanın getirdiği korku. İyi ki vazgeçmemişim senden:D

Fırsat bu fırsat çikolataya dalmış:)

 

    Anneler Günü şerefine piknik düzenleyelim diyerek, bir araya geldik. Kendimizi çok yormayalım, hafif atıştırmalıklar hazırlayalım dedik ama yine de sofradan kalktığımızda pek hafif değildikJ Hava gerçekten çok güzeldi, çocuklar Anneler Günü diye daha çok kudurdular.:) Umut’ un ağzından ilk  defa ‘YORULDUM’ kelimesi çıktı!!  

Abimiz çok havalıdır. SBS ye hazırlandığından bizimle pek takılmaz:))

 

Zormuş arkadaş:))

Sayfasına bakıp da yeni yazısı yok diye söylendiğim sevgili blogcu kardeşlerim sizlere geç kalmış özürlerimi sunarım. Her gün yeni yazı yazan değerli arkadaşlarım saygılarımı sunar, ellerinizden öperim. Blogu açalı iki hafta olmadı, bunlar yazacak bu kadar şeyi nereden buluyor demeye başladım bile… Zamanında şöyle gezmeli, tozmalı, atlamalı, zıplamalı bir meslek edinmemişim ki:) Öğretmenim anacığım, ÖĞRETMEN!!! Hem de devlette, hem de aklınıza gelebilecek en sıkıcı şehirlerden birinde:( Ben istemez miyim sizlere gittiğim, gezdiğim yerleri; sinema, tiyatro, AVM, müze anılarımı, fikri mühim kocamı, Einstein’den hallice çocuklarımı anlatayım ama elde malzeme yok neylersin… Minnak şehir, vasat iş, hocakoca, normal çocuk, pek de normal denemeyecek bir kadın; eldeki malzeme bu, idare ediverin artık:)

Okuldu, süttü, zehirdi derken hafta geçiyor. Öğlenci olmanın fırsatlarından yararlanıp arkadaşlarımızla manzaraya karşı kahvaltı yapalım dedik, fotoğraflar oradan..

Heyyyooooo MİMLENDİM:))))

Arkadaş insan ilk kez mimlenince ne kadar da sevindirik oluyor böyle. Görmemişin mimi olmuş misali yazdıkça yazasım var:) Sevgili Nilberk beni, bu minnacık yeni blog sahibini mimlemiş, hem de en sevdiğim konuda: KİTAP...

1- Ne Sıklıkta Kitap Okursunuz?
Tek çocuk olan bendenizin yegane arkadaşı kitaplar olmuştur hep... Her gün okumaya çalışırım. Tabii Umut'un izin verdiği ölçüde:(

2-En sevdiğiniz yazar/lar?
 Son dönemde Elif Şafak, Orhan Pamuk, İhsan Oktay Anar, Tolkien, Adam Fawer, Ahmet Ümit, Amin Maalouf

3-En beğendiğin Kitap/lar?
En sevdiğim kitaplar: Elif Şafak; Araf, Suskunlar, Olasılıksız, İstanbul Hatırası, Bin Muhteşem Güneş, Uçurtma Avcısı

4-Yerli ve yabancı hangi kitapların yazarlarını daha çok tercih edersin?
Klasikleri tekrar tekrar okuyabilirim. Cinayet romanlarını ve fantastik kitapları da çok severek okurum. 

5- Bugüne kadar en beğendiğin kitap serisi?

 Yüzüklerin Efendisi:))

6- Daha çok hangi tarz da okumaktan hoşlanırsın?
Yukarıda da söylediğim gibi klasikleri çok severim. Arkadaşlarımı güldürecek ölçüde fantastik ve bilim kurgu romanları okurum( Bahane olarak herkese genç bir ruhum olduğunu söylüyorum:) İz bırakmadan cinayet işleyebilecek kadar da cinayet romanı tecrübem var!!!

7-En son hangi kitabı okudun?
Ahmet Ümit; Sultanı Öldürmek

8-Şu anda hangi kitabı okuyorsun?
  Soner Yalçın; Samizdat

9-Kitap blogları hakkında ne düşünüyorsun? Yeterli mi?
Takip ettiğim bir kitap bloğu yok, önerirseniz sevinirim...

10- Kitap okumak sizin için ne ifade ediyor?

Yalnızlıktan kurtuluşu... 


Teşekkür ederim Nilberk, her şey gönlünce olsun...:)

Erkek ve yaprak sarması!!

Bir erkeğin sarma yapıyor olması çok mu ilginç anlamıyorum doğrusu. Facebook sayfamda eşimin sarma yaparken resimlerini yayınladım (makineyle!!) bütün eş dost yorum yaptı. Ben nice sofralar donattım bir beğenen ne bileyim bir dürtenim olmadı:(( Sevgili kocam kişisi koltukları kabarmış, eşine her zaman yardım eden koca pozlarında kasım kasım kasılıyor:)) Cidden öyle olsa yüreğim yanmaz utanmasa suyunu benden isteyecek oysa:)