Öğrencilik
yıllarım boyunca nefret ettim önlükten, formadan… Üniversite yıllarımda da;
kararı vermek bana kalırsa öğrencilerime giydirmem formayı; asker gibi tek tip
olmasınlar, özgün birer birey olsunlar diye çok ahkam kesmişliğim var.
Ne kadar faydalı
bir uygulama olduğunu görmek için hem öğretmen hem anne olmam gerekti…
Göreve başladığım
ilk yıl, mayıs ortası…
Öğrencilerime
okula artık serbest kıyafet giyerek gelebileceklerini söyledim… İlerleyen
günlerde birçok öğrencim okul forması ile okula gelmeye devam etti. Çocuklardan
birini çağırdım; yavrum okula gelirken forma giyinmene gerek yok dedim. Utana
sıkıla verdiği “Öğretmenim benim giyecek başka kıyafetim yok” cevabı o an beni
nasıl üzdü anlatamam… Bu olayı bizzat yaşamamış olsam abartıyor bu insanlar
diye düşünebilirdim ama zaman acı bir biçimde daha kötüsü de olduğunu bana
gösterdi…
Okulda terlik
yasak olduğu için ayakkabı alan aileler gördüm. Kışın, yağmurda yaşta
sandaletle okula gelen öğrencilerim var ve o sandalet bile sadece terlik yasak
sandalette ucuz diye alınıyor. Sokakta 2 yaşındaki çocuklar çorapsız dolaşıyor
buralarda. Öğrencilerim sokakta beni gördükleri zaman utanıp sıkılıyor
kıyafetlerinin halinden. Şimdi o halleriyle okula gelecekler.
Sabah işe gitmiş
ya da yağmurda yaşta çamurda oynamış olan çocuk okul giysisini giydiğinde
nispeten temiz gelebiliyordu okula ama şimdi…
Buralarda çamaşır
haftada bir bilemedin iki kez yıkanıyor. Sobalı, tek odalı evde oturan çocuk
haftada bir banyo yaptığında seviniyoruz. Okul kıyafeti sadece okulda giyiliyor
ve hiç değilse haftada bir yıkanıyor ama şimdi…
Rahat koltuklarda
karar üreten sayın yöneticiler bir kerede gelip gerçek insanların arasından
baksanız ya gökyüzüne. Benim öğrencilerimin kırık pencerelerine naylon
yapıştırılmış onlar güneşi göremiyor…
Bu halleriyle farkları yok seçkin okulların öğrencilerinden ama yarın nasıl olacak sizce?
6 yorum:
Sizin kadar olayın içinde olmamama rağmen aynı şeyleri düşünüyorum. Her şey bu kadar ortadayken nasıl görünmez bu koşullar, nasıl dikkate alınmazlar?
Görmğyorlar mı, umursamıyorlar mı emin değilim ne yazık ki ben yaptım oldu zihniyetiyle yürüyor işler...
Gözlerim seni aradı:)) bugünlerde vakit ayırmaya başladım bloga. Nasılsın, ben norm fazlalıgı :) oldum. Yeni okulumda cebelleşiyorum.
Gülçin norm fazlası değilim ama okul birleşmesinden dolayı Elliden fazla öğrenciyle uğraşıyorum, zamansızlıkla savaşıyorum:))
Saliha Öğretmenim....Ne yazacağım bilemedim
Sen söylenilebilecek herşeyi söylemişsin aslında...
Nil eğitimdeki içler acısı halimizi yazmaya sözcükler yetmez...:(
Yorum Gönder