Sorumsuzluk bu kadar olur!

Bütün sıkıntılar, aksilikler neden üst üste gelir bilmiyorum. İşini iyi yapan insanlar neden bu kadar azaldı son dönemlerde. Biz sevdiklerimizin üstüne bu kadar titrerken başkalarının ilgisizliği, sorumsuzluğu hayatımızı nasıl etkiliyor…

Bu sene öğlenciyim Umut’u okula ben götürüyorum, servis getiriyor. Abisi karşılıyor servisten indiğinde. Bugün okul servisi Umut’ u sitenin girişine varmadan abisi sandığı birini gördü diye!! eve varmadan indirmiş. Dört yaşındaki bir çocuğu 10 metre öteye gitmemek için servisten indirmiş. 

Deniz’in yani büyük oğlumun telefonda Umut gelmedi sözü, servisi arayışım, onların biz Umut’u indirdik sözü, telefonda Deniz’in Umut’u arayan sesi, o arada geçen 10 dakika benim ömrümden 10 yıl götürdü. Ben gaza yüklenip eve ulaşmaya çalışırken aklımda sadece ve sadece oğlumu görmek vardı. Tarif edilemez bir korku, üzüntü, acı…

Abisi sitenin yanında çocuklarla oynarken bulmuş oğlumu ama ya bulamasaydı, ya abisi sanıp yanına gönderdiği çocuk kötü niyetli olsaydı, ya ne yapacağını bilemeyip alıp başını gitse ana caddeye çıksaydı ya ya ya …

İnsan hayatı bu kadar mı ucuz, bu kadar mı önemsiz. Benim gözümden esirgediğim yavrum, sorumsuz mahluklar tarafından neyle karşı karşıya bırakılıyor. Telefonda ağzıma geleni söyledim servis şoförüne, resmen şikayet de edeceğim yarın ama içim soğumadı adam daha üste çıkmaya çalışıyor, bahaneler uyduruyor…

Böyle bir sorumluluğum olmadığı halde öğrencilerim okuldan çıkarken onları kimin teslim aldığını takip ediyorum çünkü ben anneyim ve küçük bir ihmalin bile nasıl sonuçlara yol açacağını biliyorum, çünkü ben insan hayatına önem veriyorum ama annelerine böylesini doğurduğu için küfür edesim gelen mahluklar benim çocuğuma zarar veriyor…