Umutlu Bir Gün

Umutlu Bir Gün

28 Kasım 2012 Çarşamba

Serbest Kıyafet



Öğrencilik yıllarım boyunca nefret ettim önlükten, formadan… Üniversite yıllarımda da; kararı vermek bana kalırsa öğrencilerime giydirmem formayı; asker gibi tek tip olmasınlar, özgün birer birey olsunlar diye çok ahkam kesmişliğim var.

Ne kadar faydalı bir uygulama olduğunu görmek için hem öğretmen hem anne olmam gerekti…

Göreve başladığım ilk yıl, mayıs ortası…

Öğrencilerime okula artık serbest kıyafet giyerek gelebileceklerini söyledim… İlerleyen günlerde birçok öğrencim okul forması ile okula gelmeye devam etti. Çocuklardan birini çağırdım; yavrum okula gelirken forma giyinmene gerek yok dedim. Utana sıkıla verdiği “Öğretmenim benim giyecek başka kıyafetim yok” cevabı o an beni nasıl üzdü anlatamam… Bu olayı bizzat yaşamamış olsam abartıyor bu insanlar diye düşünebilirdim ama zaman acı bir biçimde daha kötüsü de olduğunu bana gösterdi…

Okulda terlik yasak olduğu için ayakkabı alan aileler gördüm. Kışın, yağmurda yaşta sandaletle okula gelen öğrencilerim var ve o sandalet bile sadece terlik yasak sandalette ucuz diye alınıyor. Sokakta 2 yaşındaki çocuklar çorapsız dolaşıyor buralarda. Öğrencilerim sokakta beni gördükleri zaman utanıp sıkılıyor kıyafetlerinin halinden. Şimdi o halleriyle okula gelecekler.

Sabah işe gitmiş ya da yağmurda yaşta çamurda oynamış olan çocuk okul giysisini giydiğinde nispeten temiz gelebiliyordu okula ama şimdi…

Buralarda çamaşır haftada bir bilemedin iki kez yıkanıyor. Sobalı, tek odalı evde oturan çocuk haftada bir banyo yaptığında seviniyoruz. Okul kıyafeti sadece okulda giyiliyor ve hiç değilse haftada bir yıkanıyor ama şimdi…


Rahat koltuklarda karar üreten sayın yöneticiler bir kerede gelip gerçek insanların arasından baksanız ya gökyüzüne. Benim öğrencilerimin kırık pencerelerine naylon yapıştırılmış onlar güneşi göremiyor…
 Bu halleriyle farkları yok seçkin okulların öğrencilerinden ama yarın nasıl olacak sizce?